Liefdesnood
Zwijgend loop ik over het strand
meeuwen roepen om me heen
ik hoor de zee ruisen en ik hoor je zachte warme stem
die me lieve woordjes toefluistert
aan de horizon zie je
de laatste zonnestralen
net als de zonnestralen in je ogen
ik zie je laatste glimlach
die glimlach die me de eerste keer groette
nooit zal ik die glimlach vergeten
nooit
Reacties op dit gedicht
| Carama Chad: | Zaterdag, april 19, 2003 18:27 |
| Je schept een sfeer door te visualiseren wat je in die andere persoon ziet. dat maakt het krachtig maar teglijk fragiel daar een sfeerbeeld doro de kleinste stooring volledig in duigen valt... het is als een reiger die van jou klapwiekend wint door schijnbaar moeiteloos achter de zonsondergang pracht te verdwijnen. ^__^ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: hopeloos | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||