ik leef
het is donker het is nacht
iedereen behoort te slapen alleen ik wacht
op het moment van ontwaken
de vogels weer gaan zingen
pas dan kan ik weer een diepe zucht slaken
het is voor anderen moeilijk te begrijpen wat ik bedoel
s'nachts overvalt mij de leegte de angst,het eenzame gevoel
gek zoals men spreekt over de dood
bang voor het onbekende
men houdt zich groot
ik heb hem in de ogen gekeken
ben niet voor zijn blik bezweken
het wordt nog een lange zware weg waarop ik mij begeef
maar aan het eind ervan zal ik staan
en blij zijn wanneer ik zeggen mag
ik leef
....
iedereen behoort te slapen alleen ik wacht
op het moment van ontwaken
de vogels weer gaan zingen
pas dan kan ik weer een diepe zucht slaken
het is voor anderen moeilijk te begrijpen wat ik bedoel
s'nachts overvalt mij de leegte de angst,het eenzame gevoel
gek zoals men spreekt over de dood
bang voor het onbekende
men houdt zich groot
ik heb hem in de ogen gekeken
ben niet voor zijn blik bezweken
het wordt nog een lange zware weg waarop ik mij begeef
maar aan het eind ervan zal ik staan
en blij zijn wanneer ik zeggen mag
ik leef
....
Reacties op dit gedicht
| rmoon: | Donderdag, april 20, 2006 23:56 |
| op wat voor manier ook wees blij met het leven want dat laat je leven |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedebogro | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||