Verloren liefde
Bij elke gedaante die ik zie
Denk ik jou te herkennen
Zodat ik in je armen kan vallen
En je nooit meer los hoef te laten
Je bent een verloren liefde
Die mijn hart gevonden heeft
Wachtend op iets wat niet komen zal
Geen stem die ik hoor
Geen lichaam tegen de mijne
Alsof er niets is gebeurd
Of was je maar een droom?
Denk ik jou te herkennen
Zodat ik in je armen kan vallen
En je nooit meer los hoef te laten
Je bent een verloren liefde
Die mijn hart gevonden heeft
Wachtend op iets wat niet komen zal
Geen stem die ik hoor
Geen lichaam tegen de mijne
Alsof er niets is gebeurd
Of was je maar een droom?
Reacties op dit gedicht
| DemolitionLovers___x: | Zaterdag, februari 04, 2006 10:02 |
| Mooj! 3 Is´t ook echt gebeurt? =O |
|
| mamsiemomo: | Zaterdag, februari 04, 2006 09:25 |
| Prachtig en rakend geschreven. Liefs, Mo | |
| MayadeBij*: | Zaterdag, februari 04, 2006 09:22 |
| Oeh.. een vloek en een zegen (mijn gangbare kroegbetoog in vroege uurtjes waarbinnen de menselijkheid van generlei betekenis is ;) | |
| MayadeBij*: | Zaterdag, februari 04, 2006 09:20 |
| Zalig en bitter kan de roes zijn ;) Herkenbaar ja.. Kus. | |
| lies vercruysse: | Zaterdag, februari 04, 2006 09:13 |
| heel mooi en momenteel zeer herkenbaar.... moie zinnen! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Forever&Always | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||