een goede vriendin
zo jong en toch gegaan
ik zie je daar nog zo staan
ik kende je niet
en toch schrijf ik dit lied
je leek mee aardig en goed
het is de ziekte die het doet
de ziekte die je had kun je nie tegengaan
en toch zie ik je daar nog staan
ik heb je 1 weekje gezien
en toch mis ik je bovendien
heb zelfs ik het er moeilijk mee
en ligt er van tranen bijna een zee
ik zal aan je denken
en je ouders aandacht schenken
ik zal mijn naam voor je schrijven
en er altijd voor je vriendinnen blijven
doeg lieve meid
ik zie je daar nog zo staan
ik kende je niet
en toch schrijf ik dit lied
je leek mee aardig en goed
het is de ziekte die het doet
de ziekte die je had kun je nie tegengaan
en toch zie ik je daar nog staan
ik heb je 1 weekje gezien
en toch mis ik je bovendien
heb zelfs ik het er moeilijk mee
en ligt er van tranen bijna een zee
ik zal aan je denken
en je ouders aandacht schenken
ik zal mijn naam voor je schrijven
en er altijd voor je vriendinnen blijven
doeg lieve meid
Reacties op dit gedicht
| tammy: | Dinsdag, november 06, 2001 17:31 |
| hey mireille ik heb het zelfde meegemaakt,met mijn beste vriendin.ik kende haar 7jaar,we waren bijna altijd samen en hadden nooit ruzie.zij is gestorven door hersenvliesonsteking.en ik mis haar ook heel erg.en huil soms nog om haar.nog veel sterkte groetjes knuffies tammy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mireille | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2001 | ||
| Thema's: | ||