Mijn onmogelijke liefde
Ik heb het je ooit al eens vertelt,
Dat ik voor je gevoelens heb,
Maar dat was al tijden geleden en nu hebben we het er al tijdn niet meer over gehad.
Maar hoe kan ik je het nu vertellen,
Dat het op dit moment echt erger is dan ooit tevoren,
Ik wil elke seconde bij je zijn,
Ik wil mezelf aan je vastnaaien,
Ik wil je elke minuut knuffelen,
Maar waarom,
Waarom heb ik die gevoelens toch,
Hoe moet ik je het nu zeggen,
Hoe kan ik je het nu vertellen,
Dat ik er echt niet vanaf geraak en dat ik me er ongelooflijk slecht door voel.
Dat ik voor je gevoelens heb,
Maar dat was al tijden geleden en nu hebben we het er al tijdn niet meer over gehad.
Maar hoe kan ik je het nu vertellen,
Dat het op dit moment echt erger is dan ooit tevoren,
Ik wil elke seconde bij je zijn,
Ik wil mezelf aan je vastnaaien,
Ik wil je elke minuut knuffelen,
Maar waarom,
Waarom heb ik die gevoelens toch,
Hoe moet ik je het nu zeggen,
Hoe kan ik je het nu vertellen,
Dat ik er echt niet vanaf geraak en dat ik me er ongelooflijk slecht door voel.
Reacties op dit gedicht
| lady v : | Woensdag, februari 08, 2006 20:09 |
| wauw mooi gezegt,ik ken het gevoel maar blijven hopen he.. en ooit wie weet :) kuszies Mij |
|
| lady v : | Woensdag, februari 08, 2006 20:07 |
| sjan26: | Zaterdag, februari 04, 2006 19:28 |
| Sterkte!!! Ik weet wat je bedoeld. Maar eens komen we eruit hoor. Positief blijven. Groetjes Sjan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lunara | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||