Deze avond heeft een kleine eeuwigheid
verborgen in hoop, binnen een teder hart
welke de tijd doet bevriezen met rijp van verlangen
in de schaduw van deze avond schuilt liefdesmuziek
die zich uitstrekt tot in het nachtelijk basalt…
Hoor de symfonie die weerklinkt langs de hemel
sterren dansen als noten met glinsterend geluk
de maan bespeelt zijn kraters als een klavier
kometen schieten als liefdespijlen van cupido
op een cadans van deze hymne aan de liefde…
Mijn gedicht opent zijn naakte woorden
de vurige klinkers vragen om een warm onthaal
treedt binnen mijn liefste dans op de klemtonen
die mijn hartstocht benadrukken, zacht doch vurig
lees de inscriptie, die uit mijn hart is gegraveerd…