Mijn opa
Mijn opa
Ik wil je je rust gunnen,
al is vol droefheid mijn hart.
Je lijden zien en niet kunnen helpen
dat is mijn smart.
Beetje bij beetje moesten wij
je verlaten.
Wij konden op het laatst niet
meer met je praten.
Die blik, die stilte deed vaak zo zeer,
De opa van vroeger was je niet meer.
We zagen wel je stil verdriet,
Maar helpen konden wij je niet.
Ik wil je je rust gunnen,
al is vol droefheid mijn hart.
Je lijden zien en niet kunnen helpen
dat is mijn smart.
Beetje bij beetje moesten wij
je verlaten.
Wij konden op het laatst niet
meer met je praten.
Die blik, die stilte deed vaak zo zeer,
De opa van vroeger was je niet meer.
We zagen wel je stil verdriet,
Maar helpen konden wij je niet.
Reacties op dit gedicht
| itrichta13: | Dinsdag, april 04, 2006 17:26 |
| ik heb mij opa ook verloren het al wel weer 5 jaar geleden maar tog huil ik vaak van binnnen omdat ik elke dag aan hem denk ik mis hem super want we hadden een heele hechte band :''( sterkte vlinder*me *gecondoleerd* -xxx- itrichta13 |
|
| *fem*: | Zaterdag, februari 11, 2006 15:14 |
| mooi geschreven! ik heb mijn opa ook verloren was toen wel nog maar klein maar weet nu dat hij er niet meer is -x- femke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vlinder*Me | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 09 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||