Laat het dan toch regenen
Laat de aarde overstromen, mij verdrinken
In de draaikolk van het water, later
Later is nog ver en even kan ik
morgen niet eens meer zien
Aan de overkant
En blijft het droog en regent het
Slechts mijn zilte tranen
Ook dan zal er een meer ontspringen
In mijn tranendal
Maar laat me dan toch even schuilen
Even jouw armen om mij heen
Even slechts jouw woorden dat
Ik niet slechts mislukt ben in het
leven, dat ook ik iets heb gegeven
Dat wél nuttig was...