wachtkamer
Het leven is een grote wachtkamer
we wachten allemaal op onze beurt
en wie teveel treurt
ziet de geboden kansen aan zich voorbijgaan
zij leven hun leven met de ogen dicht
en verzinnen uitvluchten op iedere vlucht.
we wachten allemaal op onze beurt
en wie teveel treurt
ziet de geboden kansen aan zich voorbijgaan
zij leven hun leven met de ogen dicht
en verzinnen uitvluchten op iedere vlucht.
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zondag, februari 12, 2006 09:19 |
| niet slecht bedacht! knufliefs--hiljaa-- |
|
| dishesqueen: | Zaterdag, februari 11, 2006 17:43 |
| mooi gedicht! | |
| Raira (Ria): | Zaterdag, februari 11, 2006 17:26 |
| zo is het laten we maar met open ogen en hart het leven tegemoet treden mooi verwoord liefs knuff Roa |
|
| opgever: | Zaterdag, februari 11, 2006 16:58 |
| inderdaad, volledig naar waarheid geschreven. Groetjes raissa |
|
| melk: | Zaterdag, februari 11, 2006 16:40 |
| je hebt het mooi omschreven..!! kuss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moonwoman | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 11 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||