mijn begin van pech 4 daagse...
deze week had ik een pech 4daagse,
met een beetje geluk erbij.
zal ik maar bij het begin beginnen?
anders hou je me niet bij.
ik wist niet wat ik zag,
het was op donderdag.
veel wouden geen frans repetitie doen,
ze snapte het nog niet, toen.
maar ik had een andere reden...
een gesprek met mijn vriendin,
in een repetitie hadden we geen zin.
begrijpen deden wij het niet,
we hadden veel verdriet.
maar luisteren wou mevrouw niet,
als ze ons nou gaan liet!
er kwam een discussie met iedereen,
terwijl ik zat op mijn vriendin haar been.
voor de repetitie was geen tijd,
tot sommige zijn spijt.
ik moest huilen om het gesprek met mijn vriendin,
want niemand liet ik bij mij in.
mevrouw zei dat huilen geen nut meer had,
hoe durfde ze dat!!?
ik hoefde de repetie niet meer te maken,
dus huilen hoefde niet meer,
ze deed me heel erg zeer...
ik schold en zei U moet nu echt uw bek houden,
zondere te bedenken wat ze me doen zouden...
mijn pech 4daagse begon toen,
niemand kon iets voor me doen.
maar iedereen maakt wel eens een fout,
terwijl ze normaal haar mond houd.
problemen komen, problemen gaan.
maar het probleem is dat ze blijven bestaan!
iedereen heeft wel wat, soms heel erg lang,
ze huilen...en zijn bang.
maar wat kunnen we er aan doen?
toch niks?
je kunt elkaar steunen,
bij elkaar leunen.
maar...
een begin van een pech 4daagse?
die kun je niet tegenhouden,
dat is iets wat vele wouden....