lieve schat
lieve schat
ik weet niet wat ons te wachten staat
als je maar wel weet dat ik het kwade nooit meer in jouw leventje toelaat
jouw kleine lijfje zal nooit meer zo verkrampt zijn zoals toen
echt kleine schat ik bescherm je met mijn leven en laat hem jou niks meer aandoen
mama was niet sterk genoeg toen
maar echt lieve schat daar kon ik niks aan doen
daarom zijn we toen ook weg gegaan
en kon hij mama niet meer slaan
en konden we veilig en rustig met ons leventje doorgaan
want samen zijn wij sterk en kunnen we het leven wel aan
wat ze ons ook zullen zeggen ik bescherm je voor al die pijn en verdriet
die ik zo goed ken en lieverd dat verdien jij niet
mij kleine lieve schat
je bent zo klein en toch heb je al zo'n zwaar leven gehad
het is niet eerlijk dat weet ik maar al te goed
maar we komen er samen wel dat is iets wat gewoon moet
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, februari 23, 2006 21:20 |
| lieve lisa * 22 jaartjes ging lisa als een eendje door de levenszee, maar let op, ditmaal wordt haar leeftijd gelijk twee zwaantjes die samen varen over de baren, spelen, elkaar delen in haar enig lot. * dag lieve schat, wees een feestje tot je zo moe bent dat een zachte zoen je slapen laat, hans |
|
| Jet van keken: | Woensdag, februari 22, 2006 17:32 |
| Heel lief geschreven, wees maar zuinig op je kleine schat, en die kleintjes zijn taaier als je denkt. Geef hem maar veel liefde warmte en veiligheid dan komt het wel goed, met jullie.vooral met zo een sterke moeder. Heel veel sterkte Liefs Jet |
|
| omie: | Dinsdag, februari 14, 2006 23:59 |
| triest dat de liefde ,die er was om zo.n wonder te maken.zich zo openbaarde.de teleurstelling is voelbaar .weet zeker dat je de juiste beslissing hebt genomen.en je kind hebt beschermd .goed zo!!!!!! | |
| Hans Winter: | Dinsdag, februari 14, 2006 20:58 |
| speel met hem, plaag hem, deel zijn schaterlachen en zijn leed in tweeën, stoei hem stoer en dan zo moe, kietel hem lief en je leert hem op te veren, zich herinnerd te vinden dat het kan, eens al kon, altijd weer zwaar geweest geworden tot een verlicht aangezicht. hans |
|
| cest-moi: | Dinsdag, februari 14, 2006 13:15 |
| echt hier wordt ik stil van.. wat ontzettend moeilijk moet dit voor je zijn.. toevallig heb ik net een boek geleze wat hierover ging.. echt dit gedicht past daar helemaal bij.. heel veel sterkte!!!!!! veel liefs en warme knuffels voor jullie twee! cest-moi |
|
| Dirk Hermans: | Dinsdag, februari 14, 2006 07:04 |
| een gedicht waar alles in zit zoals een het leven heel mooi en krachtig neergezet vol nieuwe moed wat voorbij is is ook voorbij denk nu aan jou nieuwe start en het gaat je lukken veel succes Liefs Dirk |
|
| Artifex: | Dinsdag, februari 14, 2006 06:35 |
| Een gedicht vol verdriet, maar vooral vol liefde en kracht. Heel mooi. Liefs, Artifex. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lisa21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||