We hadden elkaar lang niet gesproken, gezien of gehoord.
na een belletje in een dronken bui begon het balletje weer te rollen,
we spraken elkaar weer,
besloten wat af te spreken een keer,
de dag was aangebroken,
ik had me verslapen,
maar kwam eraan.
na even zoeken zag ik je staan,
je lachte vrolijk en liep me tegemoed,
met een zachte knuffelende groet,
we gingen naar jou huis,
effe wat chillen voolr de buis,
eenmaal op de bank geploft,
kwamen we steeds dichter bij elkaar,
ik sloeg een arm om je heen,
jij leek er niks op tegen te hebben,
later in de keuken omhelsde we elkaar,
ik keek in jou ogen, jij in de mijne,
een ongelofenlijke spanning kwam over me heen,
ik wilde je zoenen,
maar durfde dat niet meteen.
later op de avond moest ik gaan,
we fietste naar de bus,
waar ik je weer omhelsde,
smachtend naar een kus.
eenmaal de moed verzameld kwam de bus,
ik moest vertrekken, mijn kans gemist.
later op de trein stuurde ik je een sms.
en verklaarde mijn liefde aan jou.
lieve schat,
ik houd van jou,
en ik dacht,
dat jij deze gevoelens ook had voor mij.