eerste schuchtere tederheden
eerste schuchtere tederheden
ik droom van eerste schuchtere tederheden
die half nog vragen zijn en half al een vertrouwen
al voel je achter hen reeds stille schreden
waar heel misschien verliefd zijn wordt een houwen
met geur van bloemende beroering
een snelle blik, een glimlach zelfs een zachte hand
springen withete vonken over in vervoering
zetten je lijf en lendenen in een uitslaande brand
en toch zo zeldzaam zoet omdat in ’t spel gegeven
in tederheid en onbedoeld een weinig nog verward
als jonge berken die in lentewinden beven
en die de winter nog niet heeft gehard.
**********
sunset 15-02-2006
**********
Reacties op dit gedicht
| Anna F: | Woensdag, februari 22, 2006 02:02 |
| Geweldig! kippenvel op m'n armen en een glimlach op m'n gezicht... | |
| ana (stacia): | Donderdag, februari 16, 2006 16:31 |
| Deze titel klinkt zo heerlijk ... evenals het vervolg. Hoe zalig is het mogen delen in liefdeswoorden. knuf ! ana |
|
| Quando: | Woensdag, februari 15, 2006 10:55 |
| een mooie:) liefs, |
|
| Annemieke van der Ven: | Woensdag, februari 15, 2006 08:51 |
| Wauw... mooi Liefs Annemieke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||