Je wilt gewoon dat ik voor je blijf vallen,
nee, het gaat niet de pijn is te groot, ik zit in het onderste van mijn dallen.
Je duwt me verder en verder naar het mes,
ik wil dat je het krijgt, je verdiende les.
Nu je zo tegen mij doet gaat het voor mij echt niet meer,
het doet pijn, mijn hart is gebroken en dat doet verschrikkelijk veel zeer!
Je geeft helemaal niet om mij,
Je loopt mij, mijn woorden en mijn gevoelens gewoon voorbij!
Ik haat je om wat je hebt gedaan en gezegd,
dat je je er gewoon bij neerlegt.
Je doet alsof er niets is gebeurd maar dat is niet zo er is wel wat gebeurd, je hebt me het diepste dal in gesleurd.
Elke keer als ik aan je denk, een blik aan je wenk doet het pijn en kom ik tot het besef: ik wil niet terug de jouwe zijn!