een pondje geluk
Een pondje geluk ...
Ik plaats de sterren aan de hemel
dans een wals op flinterdun ijs
voel het woestijnzand tussen mijn tenen
mij maak je vandaag niets meer wijs
ik eet het brood uit jou hand
je zal lachen om me, ik ben de komiek
jou tranen droog ik met een theedoek
mij maak je vandaag niet meer ziek
ik laat je vreemde verre reizen zien
samen klimmen we over de muur
achter de wolken laat ik je dromen
mijn dag maak je vandaag niet meer zuur
ik schuif met pionnen en stroopsoldaatjes
ik blijf steeds hopen en dwalen
de rust is in mijn lijf, er komt een dag
dat ik weet waar ik alles kan halen
Reacties op dit gedicht
| Artifex: | Woensdag, februari 15, 2006 19:52 |
| Wat een heerlijk gedicht! Super. Liefs, Artifex. |
|
| switi lobi: | Woensdag, februari 15, 2006 11:36 |
| Ge wel dig!! Liefsliefs, fijne dag.....switi lobi |
|
| poky: | Woensdag, februari 15, 2006 10:11 |
| heel positief gedicht,wens je alle goeds toe,groetje poky | |
| ~~~eilahtan~~~: | Woensdag, februari 15, 2006 08:52 |
| super mooi geschreven remie liefs nathie |
|
| Annemieke van der Ven: | Woensdag, februari 15, 2006 08:42 |
| Om met Li@ der woorden te spreken een kei mooi dicht... Liefs Annemieke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||