Begin van een einde zonder eind
grijze, grauwe luchten voorlangs verwaterde ogen,
die staren naar een oppervlakkig, verstard moment
dat spreekt ‘genoeg van dit genoegen zonder voldoening’
verbroken en vol scheuren in een galerij opgehangen,
waar onbekendheid de parfum vormt van een onvolledige creatie
en zonder melancholische begeleiding het doek valt
dit slotstuk lijkt het begin van een einde zonder eind
en de toeschouwers druipen langzaam langs wangen weg
tot er niets meer rest dan een bittere, koude stilte
Reacties op dit gedicht
| Veritas: | Dinsdag, maart 14, 2006 15:05 |
| sjow... moest hier en daar toch ff scherper kijken :P sterk in elkaar gedraaid! | |
| Phoweyk: | Woensdag, februari 22, 2006 15:41 |
| Je weet mijn reactie al........ So. :). Maar toch wilde ik het ook hier zwart op wit hebben staan. Schitterend gewoonweg. Kussie! |
|
| Oorlam: | Woensdag, februari 15, 2006 16:57 |
| toneel, wie is er niet groot mee geworden, *applaus*;-) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ninandra | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||