Je hebt een hart van steen
Je hebt een hart van steen
Er is niets wat jou raakt
Want jij voelt jezelf volmaakt
Je ziet geen pijn en geen verdriet
Tranen in iemands ogen zie jij niet
Je kijkt met blinde ogen
Misschien ben je keihard voorgelogen en bedrogen
Waardoor jij geen pijn wilt zien of erin wilt lopen
Omdat je niet van verdriet wilt overlopen
Je hebt een hart van steen
Er zit geen gevoel in jou
Je houd van niets of iemand
Houden van
Doe je alleen van jezelf
Je ziet geen liefde en geen warmte
Jouw hard is bevroren
Het heeft verloren
Breek door jouw stenen muur heen
Anders is jouw hart voor altijd alleen
Je hebt een hart van steen
Reacties op dit gedicht
| Rubaina: | Maandag, april 03, 2006 12:40 |
| heel erg mooi! liefs Rubaina |
|
| nicool: | Dinsdag, februari 21, 2006 11:12 |
| mooi neergezet liefie..;) kusjes en knuffel |
|
| O. Jansen: | Zaterdag, februari 18, 2006 11:46 |
| heel heel heel mooi xx |
|
| Reiger: | Vrijdag, februari 17, 2006 06:53 |
| Prachtig beschreven.... | |
| MayadeBij*: | Donderdag, februari 16, 2006 23:34 |
| Een bonkende spiermassa - meer is het niet ;) Kus. | |
