ook nu nog?
Ik staar de sterren uit de hemel,
slapende met ogen wijd geopend
In de morgen zal het beter zijn
Zal er weer een hemel en een aarde
En een toekomst voor mij zijn
Zal er weer een hemel en een aarde
En een toekomst voor mij zijn
Jij wilde bij mij horen, van mij houden
Voor mij zorgen, jij wilde mij begrijpen
En mij behoeden voor de pijn
Voor mij zorgen, jij wilde mij begrijpen
En mij behoeden voor de pijn
Maar nu mijn ogen donker zien
En ik besef waar het toch fout ging
Nu ik bang ben voor de wekker die mij
Roept weer deel te nemen aan de
Wereld die ik vandaag weer even haat
Nu ik bang ben voor de wekker die mij
Roept weer deel te nemen aan de
Wereld die ik vandaag weer even haat
Wil jij ook nu nog bij mij zijn?
Ik zie je niet, je bent er niet
Nooit werkelijk geweest...
Nooit werkelijk geweest...
Reacties op dit gedicht
| Mathilde: | Dinsdag, februari 21, 2006 22:12 |
| stil...kippenvel...herkenning... liefs, mathilde |
|
| Nemesis: | Dinsdag, februari 21, 2006 16:15 |
Sterk geschreven; hartverscheurend. |
|
| Bengelmans: | Dinsdag, februari 21, 2006 15:20 |
| erg mooi verwoord groet bengelmans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: boemerangkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||