de zee
De zee, dan weer kalm, dan weer woest...onberekenbaar als het leven. Ik kijk naar het mooie van de zee, de ontelbare druppels die als een vuurwerk uiteenspatten op de rotsen of het strand....of de zonnestralen die vlechten door het water en mij verwelkomen als een bontekleurenboog, een weldaad voor mijn oog..en als ik het mooie maar goed diep innerlijk bewaar, ja zelfs koester, weet ik dat ik je eens omhelzen zal........
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, november 13, 2001 00:52 |
| De zee, die zoveel mooie mogelijkheden laat zien, dat zelfs diegene er één van moet zijn. De zee, die almaar komt en komt. |
|
| peter: | Zondag, november 11, 2001 21:39 |
| ......dat zul je meissie, want hij bestaat. | |
Over dit gedicht
| Auteur: vlinder | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2001 | ||
| Thema's: | ||