zeeuws meisje
Bekoorlijk als een fee,
ontsproten aan het schuim der zee.
Trendy, modieuze kleren,
die zich om haar goddelijk lijf draperen.
Vurige tomeloze passie,
bruine felle ogen
en donkere zwarte haren,
als stille getuigen
van Spaanse invloed
uit lang vervlogen jaren.
Nee, niets van mijn Aphrodite
uit de Zeeuwse archipel,
lijkt op het margarinemeisje
met het bleke vel,
dat uitgedost in achterhaalde dracht
zuinig en verlegen lacht.
ontsproten aan het schuim der zee.
Trendy, modieuze kleren,
die zich om haar goddelijk lijf draperen.
Vurige tomeloze passie,
bruine felle ogen
en donkere zwarte haren,
als stille getuigen
van Spaanse invloed
uit lang vervlogen jaren.
Nee, niets van mijn Aphrodite
uit de Zeeuwse archipel,
lijkt op het margarinemeisje
met het bleke vel,
dat uitgedost in achterhaalde dracht
zuinig en verlegen lacht.
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Zondag, november 11, 2001 21:39 |
| Prachtige lofzang, aan het einde een beetje ten koste van het margarinemeisje, maar toch fraai. Je zou in schoonheid kunnen eindigen met nog 'n complimentje. "Mijn Aphrodite is..." (vul maar aan met iets moois) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ares | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2001 | ||
| Thema's: | ||