Woordenbrij... (15)
Woordenbrij... (15)
In het zacht spelen der woorden
bleef mijn gevoel bedrogen, mijn hart
kampt in het beloven van eeuwige liefde,
voor jou, doch ik zwijg.
Zo was verlangen nooit zo erg, je
hand leek pijnlijk op de mijne in
het streven naar een perfect leven
waar we beiden nooit in slaagden
Het strijdtoneel vult zich met emotie
geluk slaat zijn scherven kapot in woede
terwijl het verdriet langzaam neervalt
in een waterval van intense beleving
Met dank aan:
Paul de Bruyn voor strofe 1 met de woorden bedrogen spelen beloven
Deep wishmaster voor strofe 2 met de woorden verlangen pijnlijk streven
Robin strofe 3 met de woorden geluk strijdtoneel beleving
Woordenbrij...
Zie prikbord
forum gedichten
commentaar en vragen
Reacties op dit gedicht
| Suzanne.: | Zaterdag, februari 25, 2006 12:09 |
| *ook trots [^] * | |
| Paul de Bruyn: | Vrijdag, februari 24, 2006 22:57 |
| * Trots op ons * |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Woordenbrij | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 23 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||