Als ik er ben gekomen
Bij die rand van de oceaan
Dan zal ik hem oversteken
En niet erin verzinken
Als ik erop ben geklommen
Op het topje ben van die hoge berg
Dan zal ik mijn vlag daar planten
En niet storten naar omlaag
Als ik een hamer en een bijtel heb
Dan zal ik die muur die om mij ligt
Helemaal afbreken tot de laatste steen
Het grind word vermalen
Ik weet niet wanneer die dag komt
Maar tot die tijd ga ik verder
zwemmen klimmen en afbreken
zoadat ik niet kan verzinken
mijn vlag kan planten
en het grind kan vermalen
fran92: | Vrijdag, februari 24, 2006 21:20 |
goed zo! blijf volhouden je kunt het,, en als je het hebt gehaald zal er een wel verdiende rust zijn,, veel liefs fran92 |
|
erje: | Vrijdag, februari 24, 2006 19:10 |
als die dag er is dan mag je van de berg afdalen het oceaanstrand bezoeken en heerlijk uitrusten op een ligstoel die er speciaal voor jou is neergezet in het gemalen grind, lijkt me ergens wel heerlijk het is wel een vreugdevolle toekomst liefs erje |
|
arie: | Vrijdag, februari 24, 2006 17:28 |
Waarom als? Je kunt er nu mee starten... Het voelt eerst misschien onwennig, maar, daarna steeds beter Liefs, arie |
|
Black Lord: | Vrijdag, februari 24, 2006 16:38 |
als je moe bent van het vermalen het zwemmen , klimmen en breken het geeft weer moed en geloof me het doet goed luister dan eens naar de echo die je vind in fluistering van troostende wind laat je ziel verfraaien en al het zware in de wind verwaaien warme groet ***Wim**** |
|
Auteur: Riann | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 24 februari 2006 | ||
Thema's: |