YPB De schil van mijn vrucht
De schil van mijn vrucht
omarmd en beschermd
diep binnenin schuilt
wat niet te zien is
De schil was aangetast
mijn vrucht bedorven
nu lente komt
helen de wonden
Langzaam wordt het warmer
en leg ik mijn mantel af
het nieuwe leven laat me bloeien;
ik laat je zien wie ik ben
Verlegen om mijn naaktheid
dit ben ik, zoals ik was
herboren en gelukkig;
mijn vrucht schiet bloesem
Reacties op dit gedicht
| Kijkertje: | Dinsdag, februari 28, 2006 21:54 |
| Dankje . Je hebt hele mooie gedichten ! ! ;) zoen . Lien |
|
| *BabyLittleGirl*: | Zaterdag, februari 25, 2006 14:24 |
| eey jij ook succes met je laatste gedicht ;) deze is ook mooi!, ik herken het licht xx Miij |
|
| Dichterverzer: | Vrijdag, februari 24, 2006 18:25 |
| Simpel, onthullend... Zoals n' gedicht moet zijn.. Doe zo voort, Astrid! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: superguppie | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||