Verlangen
Ik huil.
Tranen van verdriet.
Alleen is er niemand die mijn verdriet ziet.
Ik leef.
Maar ik leef wel in een groot gat.
Een gat dat niet gevuld wordt.
Ik verlang naar liefde.
Een schouder om op te huilen.
Een liefdevolle knuffel.
Of alleen maar een gesprek.
Alles helpt om mijn gat te vullen
Alleen is er niemand die mij helpt.
Hierdoor blijf ik huilen
Wachtend op iemand die mij liefde geeft.
Tranen van verdriet.
Alleen is er niemand die mijn verdriet ziet.
Ik leef.
Maar ik leef wel in een groot gat.
Een gat dat niet gevuld wordt.
Ik verlang naar liefde.
Een schouder om op te huilen.
Een liefdevolle knuffel.
Of alleen maar een gesprek.
Alles helpt om mijn gat te vullen
Alleen is er niemand die mij helpt.
Hierdoor blijf ik huilen
Wachtend op iemand die mij liefde geeft.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Donderdag, maart 02, 2006 19:50 |
| je bent niet alleen er zijn er nog die dat zouden willen iemand te ontmoeten geef de moed niet op mooi beschreven groetjes Dirk | |
| L!@: | Zaterdag, februari 25, 2006 07:45 |
| komt vanzelf op je pad... heus.. | |
| switi lobi: | Vrijdag, februari 24, 2006 22:36 |
| Een dikke kus voor jou, ik hoop dat het snel wat beter voor je gaat! Liefsliefs....switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ronald van Ophem | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||