zo ver weg
Zo ver weg
Overmoedig heb ik geprobeerd
te redden wat er te redden viel:
niets.
Met lede ogen heb ik toegekeken,
hoe het licht aan het verdwijnen was:
Geruisloos.
Alleen zware tonen van wraak.
Ontdaan
Ben ik gaan zitten
Ben ik gaan wachten
tot de leegte zou overblijven
Verloren
in de grote massa van jou mens zijn
in de harde slagen van jou ogen
verbitterd door de verbintenis
tussen wonderschoon en
zo ver weg
tussen:
jij,
en wie ik zou moeten zijn
om bij je te horen
Reacties op dit gedicht
| goomy: | Maandag, maart 06, 2006 13:01 |
| heey meis, droevig... keep your head up high! liefs, |
|
| flowers: | Donderdag, maart 02, 2006 21:21 |
| heey, mooi gedaan!! knuffy en liefs |
|
| cest-moi: | Woensdag, maart 01, 2006 19:21 |
| heel erg mooi!! sterkte meis, liefs en warme knuf mij |
|
| kizzessie: | Woensdag, maart 01, 2006 12:46 |
| Echt heel mooi | |
| Arpazia: | Woensdag, maart 01, 2006 11:16 |
| Mooi geschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: A-live | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||