Vergeef me
Vergeef me, mijn vriend
Dat ik krampachtig vasthou,
Aan wat nooit had mogen zijn.
Het is al wat me nog rest,
in dit ontluikende nieuwe leven
Denk aan me
Als de regen op je raam tikt
Dan huil ik stil,
op een verborgen plaats
Die alleen door God niet wordt ontkend
Onthoudt dit, stille vriend
Zielsverwant in een liefdeloze wereld
Dat ik elke dag het verleden zal omarmen,
Terwijl ik stilletjes sterf
Om dan weer op te staan
Herinner ons,
Niet de dagen, die vergat ik zelf
Maar de momenten, hou ze vast
Waarop de tijd niet eens bestond,
Terwijl ze veel te snel ging
Weet dit, geliefde vriend
Dat ik geen spijt voel
Voor elke glimlach die ik je gaf
Elke blik, elk woord
Die mijn en jouw hart deden spreken
Laat niet los
Als in je wereld plots het licht uitgaat
Laat je hart niet sterven
Maar adem diep en vergeet niet
Ik zal je volgen
Laten we,
In de stilte van de nacht
Herinneringen blijven maken
Jij en ik, als lotgenoten
Op weg naar dezelfde bestemming
Gelukkig zijn zonder schuldgevoel