Peter van Tiel: | Zaterdag, maart 04, 2006 12:24 |
Alles heeft grenzen, toch? Een keer houdt het op. Niet leuk als je te veel met zorgen en verdriet van anderen wordt geconfronteerd. Alles met mate. Mooi gedicht. Fijn weekend. Knuffie, Peter. |
|
Hans Winter: | Vrijdag, maart 03, 2006 20:25 |
eenzamen, alleenstaanden zullen er altijd zijn, hoor maar aan wat telkens niet meer dan een enkel mens tegenover je ten leven roept, jou zoekt om door te mogen te gaan. groetje, hans |
|
moongirl1982: | Vrijdag, maart 03, 2006 15:11 |
gevoelig gedicht, groet moongirl1982 |
|
Elze: | Donderdag, maart 02, 2006 22:59 |
zo mooi dit laifs,,elze |
|
*__flower__!*: | Donderdag, maart 02, 2006 22:19 |
en dat is weer een mooi gedicht!! Geweldig hoe jij schrijft hoor. Brengt me steeds weer een mooie gedachte bij. Liefs Xx__ |
|
Raira (Ria): | Donderdag, maart 02, 2006 22:10 |
ja een luisterend oor en een schouder is goed maar alle lasten van een ander op je nemen dat lukt echt niet goed en mooi verwoord liefs knuff Ria |
|
*Emms*: | Donderdag, maart 02, 2006 21:45 |
Dir is echt een HEEL ERG MOOI GEDICHT.! echt waar.. :O Ik ken het,, hij is echt mOoi.. zit zOveel waarheid in.. Liefss |
|
erje: | Donderdag, maart 02, 2006 21:40 |
je kunt niet alles aan hoor maar een luisterend oor en een schouder om op te leunen zijn verwarmend, maar geniet zelf ook een beetje he liefs erje |
|
Dirk Hermans: | Donderdag, maart 02, 2006 21:24 |
heel knap beschreven heel mooi groetjes Dirk | |
dol_fijn: | Donderdag, maart 02, 2006 20:59 |
lieverd heel goed verwoord over gebracht dikke knufff liefs van Dol_fijn |
|
Auteur: fredie | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 02 maart 2006 | ||
Thema's: |