gevangen
de tranen lopen over me wangen
me klank klikt nog na in de kamer
ik voel het bloed stromen
het tapijt langzaam rood worden
het mes ligt naast me, bebloed
me wonden op me armen prikken
van het zout van me tranen
die zichzelf constant herhalen
ik waan me in duisternis, stilte
en droom over alles na de dood
hoop dat alles wat ik droom
dan werkelijkheid word, na de dood
ik wil alle pijn eruitschreeuwen
mezelf kapot maken, vermoorden
om daar te zijn, in de hemel
zodat ik eindelijk gelukkig kan zijn
ik voel me een gevangene
in me eigen lichaam, bij mezelf
alleen maar pijn en verdriet voel ik
en het bloed dat over me armen stroomt
ik schreeuw en blijf doorhuilen
snij me armen opnieuw open
laat alles gaan, me ziel
gaat mijn lichaam verlaten
*fictie*
Reacties op dit gedicht
| *ella*: | Zaterdag, maart 11, 2006 21:50 |
| dit is echt heel herkenbaar ,maar probeer dat echt niet te doen! je moet in jezelf blijven geloven , heel veel sterkte xxxx ella |
|
| DarkSaga: | Woensdag, maart 08, 2006 00:34 |
| Goh, zo voel ik me ook heel erg vaak, ik wil soms echt vrij zijn.. alles achter mij laten.. Ben blij voor je dat het gelukkig fictie is.. rustig aan! Dikke tut Darksaga |
|
| dark angel: | Dinsdag, maart 07, 2006 20:53 |
| in stilte gelezen, echt heel erg mooi geschreven ik hoop alleen dat het wel écht fictie is, ook diep in je hart veel liefs dark angel |
|
| QueenBee: | Dinsdag, maart 07, 2006 19:27 |
| Heey liefe schat.. wat een mooi gedichtje. gelukkig is het fictie.. ik hoop niet dat dit je verlangens zijn echt niet. ik kan niet zonder je tezz... hvj! | |
Over dit gedicht
| Auteur: TB | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||