Waren wij eerst twee, tegen al de rest
nukkig schoppend wat we zo begeerden
want hoe zou het zijn - eerst praten dan denken
dachten we maar spraken niet
van verregenen, stampend in de modder
Gaf óns toch de nobele stilte, onbekommerd
die onbehouwen paupers met gevulde buiken
wij zouden verhongeren - ja uit principe
demonstratief, maar dan wel waar niemand het zien kon
aandachttrekken, dat was voor stumpers
Nu juich je over omgevallen hartjes
en zit ik nog hier - lauwe pap(zak)
te peinzen waar het fout ging, ook mijn hart
omgehakt, gevallen waar niemand het hoorde
en wat niet wordt gehoord, maakt geen geluid
misschien mis ik dan de clou
mijn lachen blijft - uit
| miemeiske: | Zaterdag, maart 11, 2006 21:06 |
| heel mooi! hou van je werk! en bedankt voor je reactie op m'n eerste dichje, heeft me geholpen meer te schrijven! x mie |
|
| Mathilde: | Donderdag, maart 09, 2006 22:16 |
| ondanks de pijnlijke ondertoon een genot om te lezen. liefs, mathilde |
|
| Quando: | Donderdag, maart 09, 2006 09:30 |
| ge-wel-dig! liefs en succes. ik hoefde niet eens een woord op te zoeken;) |
|
| Raira (Ria): | Donderdag, maart 09, 2006 00:57 |
| super weer ...succes wensen nog nodig??? liefs Ria |
|
| wijnand.: | Donderdag, maart 09, 2006 00:55 |
| schitterend | |
| Auteur: milamber | ||
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||