De zon, mijn kracht!
's morgens opstaan, het regent buiten
ik heb geen zin, met die druppels op de ruiten
ik sluit men ogen, en droom weer weg
ik denk aan het slechte weer, wat een pech!
Ik word terug wakker, de zon in men gezicht
ik voel me supper, wat een kracht heeft dat licht
ik spring uit men bed, loop naar buiten
adem diep in, en begin te fluiten.
Zon die ik zie, ga nooit meer weg
jij geeft me kracht, hoor je wat ik zeg
als de zon er niet zou zijn, zou het opgeven
straal voor eeuwig, en niet zo voor even.
-Wim-
Reacties op dit gedicht
| QueenBee: | Dinsdag, maart 14, 2006 14:27 |
| mooi gedicht... :) hoop voor je dat de zon nog veel mag schijnen ;) Liefs,xx |
|
| firin: | Donderdag, maart 09, 2006 17:54 |
| zoals de zon voor jou een kracht is is de maan voor mij het ultieme, de nacht. dat de zon nog veel mag schijnen (voor jou dan ;)) groetjes, firin. |
|
| xxlauriexx: | Donderdag, maart 09, 2006 16:52 |
| pff zou ik ook maar weer mijn ogen kunnen sluiten als ik zie dat het regent! nee, ik moet er gewoon uit! maar mooi geschreven! liefs laurie |
|
| pluisje18: | Donderdag, maart 09, 2006 16:24 |
| mooi, en hopelijk schijn de zon nog heel erg lang. liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fragolino | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||