Ik zoek de weg in een donker bos,
ik blijf maar rijden...
Totdat iemand me de weg blokkeert.
De persoon komt dichter en dichter bij...
Ik krijg schrik
en verhoog het tempo...
Wanneer ik dichterbij kom zie ik wie het is,
het is mama..
Ze houd me tegen,
ik omhels haar innig...
Ze fluisterd me nog lieve woordjes
en zegt hoe trots ze wel niet op me is!
Maar plots besef ik
dat ik gewoon maar in m'n bed lig.
Het was allemaal maar een droom,
een rare droom...
((Het is allemaal fictie, heb het ook niet gedroomd. Wou het gewoon eens proberen om iets fictief te schrijven. Hopelijk valt het in de smaak..))