Een troost gedichtje
Kom nu maar bij mij, kom je verhaal maar even doen,
Dan maak ik je vast wel blij met een knuffel en een zoen.
Droog de tranen uit je ogen, vertel het mij maar allemaal,
Er is geen tijd dat ik niet luister naar jou verdriet en jou verhaal.
Is er even niemand die zijn armen om je heen kan slaan,
Leg je zorgen bij mij neer en laat je tranen dan maar gaan
Hoewel ik niks weet te zeggen snap ik wel wat je bedoelt,
En ik denk voordat je weggaat je m'n troost wel heb gevoelt.
Neem een kusje van mij mee en droog daarmee je laatste traan,
en weet dat ik er voor je ben ik zal voor jou altijd bestaan.
Dan maak ik je vast wel blij met een knuffel en een zoen.
Droog de tranen uit je ogen, vertel het mij maar allemaal,
Er is geen tijd dat ik niet luister naar jou verdriet en jou verhaal.
Is er even niemand die zijn armen om je heen kan slaan,
Leg je zorgen bij mij neer en laat je tranen dan maar gaan
Hoewel ik niks weet te zeggen snap ik wel wat je bedoelt,
En ik denk voordat je weggaat je m'n troost wel heb gevoelt.
Neem een kusje van mij mee en droog daarmee je laatste traan,
en weet dat ik er voor je ben ik zal voor jou altijd bestaan.
Reacties op dit gedicht
| fran92: | Donderdag, maart 09, 2006 21:41 |
| wat een lief gedicht! soms hebben we dat wel allemaal es nodig en als je dan zo iemand hebt is dat erg fijn veel liefs fran92 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: myke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||