littekens
wat haat ik littekens,
die langzaam oplossen
in een mist van angst
onzekerheid en pijn
wat mis ik de liefde
om mijn tranen af te drogen,
armen om me heen,
mensen die er voor me zijn
die langzaam oplossen
in een mist van angst
onzekerheid en pijn
wat mis ik de liefde
om mijn tranen af te drogen,
armen om me heen,
mensen die er voor me zijn
Reacties op dit gedicht
| Elinore: | Zondag, juni 04, 2006 14:47 |
| heel herkenbaar bij mezelf. | |
| goomy: | Zondag, maart 26, 2006 21:23 |
| hoe herkenbaar!!! | |
| woeste wasbeer: | Vrijdag, maart 24, 2006 20:40 |
| vergeet niet dat als sommige mansen gaan, er weer plaats is voor nieuwe!! en geloof me, die mensen zijn niet altijd ver te zoeken!! kusss... van woeste wasbeer!! |
|
| *ella*: | Zaterdag, maart 11, 2006 21:43 |
| echt heel herkenbaar, hou je sterk en je als je erover wil praten.. heel veel sterkte xxx ella |
|
| sunset: | Vrijdag, maart 10, 2006 10:36 |
| Zo verlangend, eenzaam en bang verwoord. Liefs en warme knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: v8(zacht) | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||