Weekend-vader
Hij staart uit het raam
Droomt over het leven
wat hij vroeger had
Zijn hart doet pijn
gebroken door de afstand
die de scheiding met zich meenam
Het gemis om zijn kind
Het spelen,.huilen en lachen
en nu enkel de eenzame stilte der tijd
de eenzame stilte
die alleen maar erger wordt
naarmate het weekend naderbij komt
De minuten lijken uren
en de uren lijken dagen
En de dagen lijken jaren te worden
Het speelgoed ligt klaar
klaar in de stilte der tijd
klaar om gebruikt te worden
Maar niks beweegt
de tijd lijkt te stoppen
naarmate het dichterbij komt
Hij kijkt op de klok
maar de klok kan het niet deren
Tikt nog op dezelfde wijze als weleer
plots,toch onverwachts
word ineens de stilte verbroken
en zijn hart als een vakman gemaakt
Het speelgoed beweegt
De tijd gaat plots veels te snel
en tikt net zo enthousiast als de herrie
Zo plots als het begon
eindigt het ook allemaal weer
en begint opnieuw de stilte der tijd
Het opnieuw wachten
Het tellen van de minuten en dagen
Tot de herrie en vreugde weer arriveerd