oud en vertrouwd...
wil zo graag terug naar het oude
naar het vertrouwde...
maar dat kan gewoon niet meer
ook al doet me dat keer op keer,zeer
vanmiddag in de keuken hoorde ik ze praten
alsof ze mij even vergaten
het ging over mij, over mijn pijn
ze zeiden ze moet hulp gaan zoeken
even stond mijn wereld stil
zo'n moment dat ik even niet verder wil
zeg het dan tegen mij, nu doen ze zo vreemd
alsof dat mijn angst niet ontneemt
het is vooral verdriet
maar niemand die dat echt ziet
problemen krijg ik erdoor
sneiden, pillen en anorexia
ik ga er gewoon aan onderdoor...
ik wil niet meer
pijn en verdriet
is het enige,
wat ik nog zie
naar het vertrouwde...
maar dat kan gewoon niet meer
ook al doet me dat keer op keer,zeer
vanmiddag in de keuken hoorde ik ze praten
alsof ze mij even vergaten
het ging over mij, over mijn pijn
ze zeiden ze moet hulp gaan zoeken
even stond mijn wereld stil
zo'n moment dat ik even niet verder wil
zeg het dan tegen mij, nu doen ze zo vreemd
alsof dat mijn angst niet ontneemt
het is vooral verdriet
maar niemand die dat echt ziet
problemen krijg ik erdoor
sneiden, pillen en anorexia
ik ga er gewoon aan onderdoor...
ik wil niet meer
pijn en verdriet
is het enige,
wat ik nog zie
Reacties op dit gedicht
| pluisje: | Zaterdag, maart 11, 2006 20:42 |
| lieverd als de ene deur gesloten word gaat een andere open ,alleen als je de oude deur niet afsluit gaat de nieuwe ook nog niet open, en dan kun je nog niet het geluk wat int verschiet zit zien....maar het zit daar te wachten op jou tot je hem openmaakt..... | |
Over dit gedicht
| Auteur: this*shit | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||