...
de vermoeidheid rimpeld de verbitterde gezichten,
lege lichamen tegen de muur geleund
ze zoeken, met doffe ogen,
naar een uitweg, ze willen hier vandaan,
en toch, bang voor het eind...
lege lichamen tegen de muur geleund
ze zoeken, met doffe ogen,
naar een uitweg, ze willen hier vandaan,
en toch, bang voor het eind...
Reacties op dit gedicht
| Elinore: | Zondag, juni 04, 2006 14:54 |
| Mooi gedicht en heel herkenbaar. Veel sterkte er mee gr -xxx- elinore :P:) |
|
| goomy: | Zondag, maart 26, 2006 21:33 |
| zolang ze maar bang zijn voor het eind, hoeven wij ze hopelijk niet te missen!! sterkte meis en een warme knuff |
|
| woeste wasbeer: | Vrijdag, maart 24, 2006 19:48 |
| inderdaad, ontzettend mooi... en herkenbaar; dat zeker... maar daarom niet beter!! weet zeker dat je er wel overheen komt!! kussss... van woeste wasbeer!! |
|
| cest-moi: | Woensdag, maart 15, 2006 09:36 |
| wow.. ontzettend mooi... en zo herkenbaar.. sterkte!! liefs en warme knuf cest-moi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: v8(zacht) | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||