ondergedoken in de kille duisternis
bedrogen door het afgezworen leed
sterven de laatste zinspelingen in de stilte
de onzekerheid van de toekomst speelt
waar het lachen blijkt vergaan
daar sterven de laatste noten
in de stilte van de dood
~Miriam~
Reacties op dit gedicht
| Mathilde: | Woensdag, maart 15, 2006 20:55 |
| eenzaam, pijnlijk inderdaad.. wel erg mooi geschreven! dus: geslaagd, voor zover dat gepast klinkt hierbij. liefs, mathilde |
|
| Innerchild: | Woensdag, maart 15, 2006 15:58 |
| Wat klinkt dit 'eenzaam' ... ai ... deze woorden lezen pijnlijk ! Knuf, Inner |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rimjam |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||