wanhopig
ik ben wat vergeten
maar ik weet niet wat,,
ik zou het echt niet weten,,
er schiet me niks te binnen,
ik kan me niks herinneren
ik weet niet wat ik moet beginnen
waarom weet ik het niet meer.?
waar is die gedachte gebleven.?
waaarom vergeet ik het keer op keer...
eenvoudig gewoon helemaal kwijt,,
helemaal leeg daarbinnen
alsof er niks is, alsof het niks lijkt
maar toch dat gevoel,,
van iets wat is vergeten..
herinneren, een onberijkbaar doel
Reacties op dit gedicht
| pluisje: | Donderdag, maart 16, 2006 20:42 |
| de ovenschalen | |
| remie: | Donderdag, maart 16, 2006 17:41 |
| alle doelen zijn bereikbaar, als je zelf echt wil....liefs Remie | |
| Teun euh Beun: | Donderdag, maart 16, 2006 17:03 |
| prachtig gedicht! teun |
|
| butterfly-angle: | Donderdag, maart 16, 2006 15:35 |
| zo mooi hoe je wat je denkt neer kunt schrijven! echt een heel mooi gedicht! | |
Over dit gedicht
| Auteur: fotolijstje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||