Zo oneerlijk
Haar buik slinkt ,de mijne groeit
ik luister naar haar en ben geboeid
door haar kracht in dit intens verdriet
besef ik bijna de waarde in mezelf niet
ik voel me schuldig
heb een dubbel gevoel in mijn hart
voor ons wil ik blij zijn,
maar ik voel nu enkel haar smart
Geschreven toen mijn vriendin haar kindje verloor en ik zwanger was.
ik luister naar haar en ben geboeid
door haar kracht in dit intens verdriet
besef ik bijna de waarde in mezelf niet
ik voel me schuldig
heb een dubbel gevoel in mijn hart
voor ons wil ik blij zijn,
maar ik voel nu enkel haar smart
Geschreven toen mijn vriendin haar kindje verloor en ik zwanger was.
Reacties op dit gedicht
| ~~~eilahtan~~~: | Zondag, april 23, 2006 08:10 |
| erg pijnlijk en triest liefs knuf nathie |
|
| Moederlachebekje1988: | Vrijdag, maart 17, 2006 12:14 |
| Dat is heel moeilijk, weet er alles van, zelf verloor ik 3 keer een kindje terwijl mijn zusjes in verwachting waren, maar ik heb nu een geweldige dochter. Je kunt er natuurlijk wel voor haar blijven zijn. Moederlachebekje1988 |
|
| pluisje: | Vrijdag, maart 17, 2006 11:11 |
| goh gebeurt dit toeval vakerder..der der....pfff | |
| Jutta: | Vrijdag, maart 17, 2006 10:23 |
| Heel mooi neergezet.. Wat een naar gevoel moet dat zijn!! Liefs, Jutta |
|
Over dit gedicht
| Auteur: creadea | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 17 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||