In herinnering
De blaren barsten uit hun nauwe knoppen
opnieuw voorjaar in plaats van winterweer
De aarde smoort zwart van het wachten
de levenden, zij keren groen weer en meer.
Een specht hakt gaten in het dode hout
vindt zijn voedsel en plek in ledigheid
Rammelaars razen hun lust in weiden wijd
tot de avond valt met mist en waterkoud.
Een dichter verlangt naar grootse dingen,
een meeslepende liefde die teneinde kwam
in het benepen bouwen van een hoge dam
tegen het lied van het lage en valse zingen
opnieuw voorjaar in plaats van winterweer
De aarde smoort zwart van het wachten
de levenden, zij keren groen weer en meer.
Een specht hakt gaten in het dode hout
vindt zijn voedsel en plek in ledigheid
Rammelaars razen hun lust in weiden wijd
tot de avond valt met mist en waterkoud.
Een dichter verlangt naar grootse dingen,
een meeslepende liefde die teneinde kwam
in het benepen bouwen van een hoge dam
tegen het lied van het lage en valse zingen
Reacties op dit gedicht
| mums: | Zaterdag, maart 18, 2006 13:39 |
| dit is een mooike. graag gelezen. liefs mums |
|
| Innerchild: | Zaterdag, maart 18, 2006 12:27 |
| Prachtig, zeg ! Mag het dinsdag iets minder zijn, tegenstander ??? ;-) Knap geschreven, amai ! Liefs, Innerchild |
|
| manik: | Zaterdag, maart 18, 2006 11:27 |
| wauw niets anders te zeggen Hennie | |
| Dirk Hermans: | Zaterdag, maart 18, 2006 09:17 |
| heel mooi groetjes Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||