Als de zon ondergaat
Als de zon ondergaat,
Dan denk ik aan jouw.
Aan je mooie bruine krullen.
En je ogen zo helder blauw.
Als de zon ondergaat,
Dan laat ik weer een traan.
Omdat ik je zo mis,
En niet bij je weg wou gaan.
Als de zon ondergaat,
Dan denk ik aan die keer.
Dat wij zo gelukkig samen waren.
Maar dat gebeurt nu niet meer.
Alles is nu anders,
En ik weet dat het niet anders kon.
Toch is er 1 ding hetzelfde,
Die ondergaande zon.
Ik mis je!
Dan denk ik aan jouw.
Aan je mooie bruine krullen.
En je ogen zo helder blauw.
Als de zon ondergaat,
Dan laat ik weer een traan.
Omdat ik je zo mis,
En niet bij je weg wou gaan.
Als de zon ondergaat,
Dan denk ik aan die keer.
Dat wij zo gelukkig samen waren.
Maar dat gebeurt nu niet meer.
Alles is nu anders,
En ik weet dat het niet anders kon.
Toch is er 1 ding hetzelfde,
Die ondergaande zon.
Ik mis je!
Reacties op dit gedicht
| hendriks: | Zondag, maart 19, 2006 21:13 |
| dankjewel! :) | |
| Marlisa Simonis: | Zondag, maart 19, 2006 21:10 |
| mooi! | |
| Dirk Hermans: | Zondag, maart 19, 2006 21:05 |
| knap beschreven groetjes Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: hendriks | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||