Elke vrijdagmiddag ging ik je toe
om gezellig wat te praten en wat op te ruimen
En dan kreeg ik cassis en een heel plakkerig zuurtje
dat was dan mijn oma-uurtje
Toen mamma zei dat vrijdag maar niet naar oma moest gaan
wist ik dat er iets mis was
Oma at zowat niet meer en lag heel de dag op bed
ze had zoveel pijn en vond het nu wel klaar
Ze kon nu wel doodgaan want ze had zo lang geleefd
waardoor ze nu zoveel mooie herinneringen heeft
als je toch 93 wordt, dan heb je niks te klagen:
1 zus
1 dochter
1 schoonzoon
5 kleinkinderen en hun 3 echtgenoten
7 achterkleinkinderen (ik) en nog 1 in de maak die ze helaas niet meer mee zal maken
Ik weet, ik moet niet klagen
wie zijn overgrootoma leeft er nou nog
93 is zo oud, maar toch ook veel te vroeg
Dit gedicht rijmt niet, maar dat vind ik niet erg. Het gaat er mij alleen om dat ik kan opschrijven wat ik voel.