Jou laten gaan
jou laten gaan
is het moeilijkste wat kan
want zonder jou
niks meer
net als een zomer zonder zon
ben ik zonder jou
we horen bij elkaar
als vallende bladeren in de herfst
maar net als die blaadjes
waai je bij me vandaan
je verkleurt
en verdwijnt
laat mij achter
zonder reden
kom bij me terug
zoals je zegt dat je doet
en gebruik me niet
want jij hoort bij mij
als een aap in de dierentuin
zo hoor jij bij mij
jij bent mijn aap *
hou me vast
Reacties op dit gedicht
| sweet_girl15: | Zaterdag, april 01, 2006 18:03 |
| mooi gedicht maar dat van die aap vond k wel een beetje raar | |
| lachebekje1988: | Donderdag, maart 23, 2006 16:14 |
| Mooi gezegd. Liefs, Moederlachebekje1988 en Lachebekje1988 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: O. Jansen | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||