smeerlap
Tranen welden op in mijn ogen.
De klootzak! De smeerlap!
Hij was de tranen niet waard.
En dat wist ik.
Maar ik kon de tranen niet bedwingen,
Niet temmen.
Ze waren wild en ongerept.
En wilden weg,
Naar buiten.
En ik dacht nochtans dat ik droomde
Toen hij het zei.
En ik wou dat het zo was
Toen hij zei dat hij een ander had.
Toch heeft hij het ma zelf verteld.
Ik was overtuigd dat hij een grapje maakte.
Maar toen hij bleef doordrammen,
En zijn woorden begonnen te bezinken,
Ging mijn hilariteit over in afschuw,
Dan onbegrip.
En dan in woede.
Ik nam mijn jas en vertrok.
Naar de jongen die ik ooit had liefgehad...
Met woede vertrok ik
En zou met woede aankomen.
En ik hoopte dat de woede erna over zou zijn.
Reacties op dit gedicht
| scream: | Zaterdag, april 01, 2006 19:07 |
| tnx voor je lieve reacties | |
| scream: | Maandag, maart 27, 2006 18:42 |
| mooi beschreven, herken het ook wel!! liefs -x- |
|
| lachebekje1988: | Maandag, maart 27, 2006 15:31 |
| Ja dat blijft natuurlijk heel erg naar. Sterkte. Liefs en knuffel. Moederlachebekje1988 en Lachebekje1988 |
|
| Amon: | Maandag, maart 27, 2006 13:39 |
| Mooie beschrijving van een zeer vervelend iets | |
| switi lobi: | Maandag, maart 27, 2006 12:54 |
| Klinkt woest.... Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: woeste wasbeer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 27 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||