druppel.
Langzaam loop je langs mijn raam,
Was begonnen zo klein.
Kwam andere op je pad tegen.
En je nam ze mee.
Langzaam loop je langs mijn raam,
Halverwege ben je al twee keer zo dik.
En ik zie je als maar rollen,
Rollend over het natte raam.
Langzaam loop je langs mijn raam,
Bijna drie keer zo dik als aan het begin.
Nog even en je bent er,
Dan ben je aan het eind van het raam.
Langzaam liep je over mijn raam,
Zo klein als je begon.
Zo dik was je aan het eind.
Tot dat je opdroogde in de zon.
26-03-06
Reacties op dit gedicht
| hannez: | Woensdag, maart 29, 2006 16:36 |
| Haha, erg leuk! kus je zus | |
| bijouken: | Dinsdag, maart 28, 2006 19:34 |
| Een gedicht over een waterdruppel, je moet er maar aandenken. Prachtig gedaan. Groetjes. |
|
| erje: | Dinsdag, maart 28, 2006 19:31 |
| dat heb je echt super neergezet kom er maar op het is gewoon zo dus waarom fictie, goed hoor, liefs erje | |
| elnini: | Dinsdag, maart 28, 2006 13:23 |
| :) leuk gedaan! liefs, eline |
|
| lachebekje1988: | Dinsdag, maart 28, 2006 13:22 |
| Prachtig geschreven. Fijne dag verder. Liefs, Moederlachebekje1988 en Lachebekje1988 |
|
| switi lobi: | Dinsdag, maart 28, 2006 12:50 |
| Mooi beschreven! LIefsliefs....switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pluisje18 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||