Anne, opnieuw
Anne, opnieuw
____
Mijn ogen zijn rood,
rood van verdriet,
maar ik houd me groot,
zodat niemand me ziet.
Ik kijk wel blij,
niemand hoeft te zorgen,
te zorgen voor mij.
Ik kijk naar je foto,
en naar je boek,
dat je aan me gaf,
bij je laatste bezoek.
____
Mijn ogen zijn rood,
rood van verdriet,
maar ik houd me groot,
zodat niemand me ziet.
Ik kijk wel blij,
niemand hoeft te zorgen,
te zorgen voor mij.
Ik kijk naar je foto,
en naar je boek,
dat je aan me gaf,
bij je laatste bezoek.
Reacties op dit gedicht
| Chlorophyl: | Donderdag, december 21, 2006 20:43 |
| Inderdaad Je bent niet alleen |
|
| Marilène B.: | Dinsdag, maart 28, 2006 21:04 |
| ''k lees de emotie tussen de regels door! gevoelig geschreven gedichtje! mooi gedaan, de inhoud is droevig! je bent niet alleen!! liefs Marilène |
|
| appeltje: | Dinsdag, maart 28, 2006 20:20 |
| mooi beschreven, liefs appeltje |
|
| Estertje: | Dinsdag, maart 28, 2006 19:49 |
| Mooi geschreven... liefs, Estertje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: rock4u | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 28 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||