Haat
Wat ben ik blij dat jij er niet meer bent
want van jou heb ik nooit liefde gekend
Ik voelde me toen er alleen
en bouwde een muurtje om me heen
Van jouw leerde ik niet dromen
of voor mezelf op te komen
Je deed nog meer mensen pijn
die mij heel erg dierbaar zijn
Ik kon niet geloven wat je ze had aangedaan
en gooide het direct van de baan
Maar toen zag ik de tranen in haar ogen
en kwam de misselijkheid naar boven
Hun willen er niet over praten
maar ik ben je er door gaan haten
Reacties op dit gedicht
| anne(17): | Woensdag, maart 29, 2006 18:56 |
| Mooi geschreven en erg herkenbaar... BT4U Liefs anne |
|
| lachebekje1988: | Dinsdag, maart 28, 2006 22:20 |
| Heel verdrietig geschreven gedicht, mooi verwoord. Liefs en sterkte. Moederlachebekje1988 en Lachebekje1988 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dolphingirl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 28 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||