die ogen, die lach
die ogen
ik verdronk erin
die ogen
ze zijn helder als glas
die ogen
ze straalden geluk
die ogen
ik mocht erin verdwijnen
die lach
die was zo lief
die lach
hij was echt gemeend
die lach
die straalde warmte uit
die lach
ik ben blij dat ik hem delen mag
Reacties op dit gedicht
| Steven Vermeulen: | Dinsdag, november 20, 2001 20:31 |
| prettig gevoel he ? | |
| Robski: | Dinsdag, november 20, 2001 19:00 |
| :) Erg mooi Dotje!! :) Geniet er maar van.. :) *knuffie* Liefssss, Rob |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dotje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2001 | ||
| Thema's: | ||