Verdrietig
Verdrietig
______
De wereldbol,
schenkt niet anders dan verdriet,
't brengt je hoofd op hol,
en je leven in 't niet.
Je ogen werden puntjes,
in een zee vol tranenwater,
het leven voelt op dit moment,
als lava uit een vulkaankrater.
Je hart verwarmt mij,
en met mij iedereen,
alleen jij kijkt niet blij,
jij bent zo koud als steen..
______
De wereldbol,
schenkt niet anders dan verdriet,
't brengt je hoofd op hol,
en je leven in 't niet.
Je ogen werden puntjes,
in een zee vol tranenwater,
het leven voelt op dit moment,
als lava uit een vulkaankrater.
Je hart verwarmt mij,
en met mij iedereen,
alleen jij kijkt niet blij,
jij bent zo koud als steen..
Reacties op dit gedicht
| lachebekje1988: | Zondag, april 02, 2006 22:04 |
| Heel mooi verwoord. Liefs, Moederlachebekje1988 en Lachebekje1988 |
|
| Jutta: | Zondag, april 02, 2006 21:07 |
| Mooi gedaan.. Liefs, Jutta |
|
Over dit gedicht
| Auteur: rock4u | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 april 2006 | ||
| Thema's: | ||