LR Jouw vleugels omarmen mij
Jouw vleugels omarmen mij
In mijn gevoel van eenzaamheid
Verdriet wordt getroost door lieve woordjes
De bloem wordt nu gelezen
Langzaam gaan de blaadjes open
Breekbaar en gekreukt
De aanrakingen die ik voel vertederen me
Eens maakte mij het angstig en klein
Maar nu voel ik dat als een energie die me verwarmt
Verbittering sneed me vele jaren
Maar de wonden worden gedept
Door liefde en genegenheid
Reacties op dit gedicht
| ring: | Zaterdag, april 08, 2006 11:30 |
| Ontvangen van warmte gaat niet zonder je open te stellen,mooi hoor,xxxingrid | |
| Gert: | Woensdag, april 05, 2006 21:30 |
| Wow! Prachtig geschreven Mieke. Topper, één van je mooiste (voor mij dan). Liefs, Gert |
|
| Orphan Angel: | Dinsdag, april 04, 2006 23:15 |
| Helend geschreven... | |
| hiljaa: | Dinsdag, april 04, 2006 09:32 |
| das prachtig neergeschreven! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Klaes: | Dinsdag, april 04, 2006 07:15 |
| rakend mooi groet/klaes |
|
| Green eyes: | Dinsdag, april 04, 2006 00:17 |
| Zeer gevoelig en vol genegenheid. Succes op de lr! Slaap zacht! Kus! |
|
| L.Bert: | Dinsdag, april 04, 2006 00:10 |
| Een volwassen gedicht, veelzeggend en fraai. | |
| Jutta: | Dinsdag, april 04, 2006 00:03 |
| Prachtig zeg!! Liefs, Jutta |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2006 | ||
| Thema's: | ||